zaliczyć

dk VIb, \zaliczyćczę, \zaliczyćczysz, \zaliczyćlicz, \zaliczyćczył, \zaliczyćczony - zaliczać ndk I, \zaliczyćam, \zaliczyćasz, \zaliczyćają, \zaliczyćaj, \zaliczyćał, \zaliczyćany

1. «stwierdzić, że ktoś, coś należy do jakiejś grupy, jakiegoś środowiska, zespołu; ocenić jako kogoś lub coś; przyporządkować, zaklasyfikować coś do pewnej kategorii»

Zaliczam go do bliskich przyjaciół.

Zaliczyć jakąś powieść do arcydzieł.

2. «uznać coś za częściowe wykonanie czyichś zobowiązań, wliczyć coś w poczet czegoś»

Zaliczyć kwotę na poczet spłaty długu.

Zaliczyć okres nauki do czasu zatrudnienia.

Więźniowi zaliczono areszt tymczasowy.

3. środ. «uzyskać potwierdzenie dopełnienia obowiązków wymaganych podczas studiów w ciągu semestru, roku; także: potwierdzić dopełnienie tych obowiązków»

Zaliczyć ćwiczenia z logiki, kolokwium z matematyki.

Zaliczyć pierwszy semestr, drugi rok studiów.

przen. pot. «odbyć, odfajkować»

Zaliczyć wycieczkę, wizytę, wystawę.

zaliczyć się - zaliczać się częściej ndk «należeć do jakiejś całości, grupy, kategorii; uważać się za kogoś, być kimś, jakimś»

Zaliczać się do ludzi postępowych.

Mogę się zaliczyć do grona jego przyjaciół.

Samochód ten zalicza się do najlepszych.