zamiauczeć

dk VIIb, \zamiauczećczy, \zamiauczećaucz, \zamiauczećczał

«o kocie: wydać miauknięcie; miauknąć»

przen. «powiedzieć coś prosząco, płaczliwie; wydać dźwięk podobny do miauku»

Dziecko zamiauczało w wózeczku.