zamienić

dk VIa, \zamienićnię, \zamienićnisz, \zamienićmień, \zamienićnił, \zamienićniony - zamieniać ndk I, \zamienićam, \zamienićasz, \zamienićają, \zamienićaj, \zamienićał, \zamienićany

1. «dać, otrzymać coś w zamian za coś, zastąpić jedną rzecz inną; zrobić wymianę, zamianę, wymienić»

Zamienić małe mieszkanie na większe.

Nowożeńcy w czasie ślubu zamieniają obrączki.

Zamienić karę śmierci na dożywotnie więzienie.

Zamieniać stare ubranie na nowe.

◊ pot. Zamienić coś na brzęczącą monetę «sprzedać coś»

□ Zamienił stryjek siekierkę na kijek.

2. «przekształcić, przeobrazić; zmienić»

Zamienić wodę w parę.

Nalot zamienił miasto w kupę gruzów.

Zamieniać energię wiatru na pracę użyteczną.

Zamieniać ugór w pole uprawne.

zamienić się - zamieniać się

1. «dać sobie coś wzajemnie jedno za drugie, wymienić się z kimś na coś, dokonać między sobą wymiany»

Zamienić się na miejsca, na znaczki, na książki.

2. «zostać przekształconym, przemienionym w coś innego, ulec przeobrażeniu; przekształcić się, przemienić się, przeobrazić się»

Znajomość zamieniła się w przyjaźń.

Świt zamienia się w poranek.

Podejrzenie zamieniło się w pewność.

Miasto zamieniło się w ruinę.

◊ pot. Zamieniać się w słuch «uważnie słuchać, natężać słuch»

◊ Zamienić się w słup soli «znieruchomieć, zdrętwieć z wielkiego przerażenia, zdumienia; stanąć jak wryty»