zamruczeć

dk VIIb, \zamruczećczę, \zamruczećczysz, \zamruczećmrucz, \zamruczećczał, \zamruczećczeli

1. «o niektórych zwierzętach: wydać mruczący głos (zwykle na znak zadowolenia)»

Kot zamruczał z zadowolenia.

2. «odezwać się cicho, niewyraźnie, mrukliwie; mruknąć, zamamrotać; zanucić cicho bez słów»

Zamruczeć coś pod nosem.

Zamruczał coś niewyraźnie na znak zgody.

Zamruczeć cicho piosenkę.