zapocić

zapocić
dk VIa, \zapocićcę, \zapocićcisz, \zapocićpoć, \zapocićcił, \zapocićcony - rzad. zapacać ndk I, \zapocićam, \zapocićasz, \zapocićają, \zapocićaj, \zapocićał, \zapocićany
«zamoczyć potem»

Zapocić buty.

Zapocona bielizna.

zapocić się - rzad. zapacać się «o szybach, przedmiotach szklanych: pokryć się wilgocią, zajść parą»

Okulary się zapociły.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zapocić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zapocićcę, zapocićci, zapocićpoć, zapocićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nawilżyć coś potem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapocić koszulę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapocić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pokryć się wilgocią, skraplającą się parą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szyba się zapociła. Ściany się zapociły. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapacać — → zapocić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”