zaprawić

zaprawić
dk VIa, \zaprawićwię, \zaprawićwisz, \zaprawićpraw, \zaprawićwił, \zaprawićwiony - zaprawiać ndk I, \zaprawićam, \zaprawićasz, \zaprawićają, \zaprawićaj, \zaprawićał, \zaprawićany
1. «dodać coś do czegoś, wymieszać coś z czymś dla nadania odpowiedniego wyglądu, smaku, odpowiedniej konsystencji itp.»

Zaprawiać zupę, sos śmietaną.

Zaprawiać żwirem cement.

przen.

Uśmiech zaprawiony ironią.

Słowa zaprawione goryczą.

2. «przyzwyczaić, wdrożyć do czegoś, wyćwiczyć w czymś; wprawić»

Zaprawić ucznia do pracy.

Pies zaprawiony do polowania.

3. zwykle dk, posp. «mocno uderzyć, uszkodzić, zranić»
zaprawić się - zaprawiać się
1. «nabrać wprawy, wdrożyć się»

Zaprawić się do walki.

2. posp. «upić się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zaprawić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaprawiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaprawić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć kogoś mocno, zranić, pobić kogoś {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprawić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaprawiać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprawić się — Upić się Eng. To get drunk …   Słownik Polskiego slangu

  • zaprawiać się – zaprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać sprawności, wprawy w czymś; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprawiać się do ciężkiej pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaprawiaćam, zaprawiaća, zaprawiaćają, zaprawiaćany {{/stl 8}}– zaprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaprawiaćwię, zaprawiaćwi, zaprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cynamon — m IV, D. u, Ms. cynamonnie, blm «suszona kora cynamonowca cejlońskiego lub cynamonowca kasji sprzedawana w formie brązowych rurkowato zwiniętych laseczek o smaku korzennym, słodkawym i przyjemnym zapachu, stosowana w lecznictwie, perfumerii oraz… …   Słownik języka polskiego

  • dopieprzyć — dk VIb, dopieprzyćrzę, dopieprzyćrzysz, dopieprzyćpieprz, dopieprzyćrzył, dopieprzyćrzony dopieprzać ndk I, dopieprzyćam, dopieprzyćasz, dopieprzyćają, dopieprzyćaj, dopieprzyćał, dopieprzyćany 1. «dosypać pieprzu do potraw, zaprawić jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • doprawić — dk VId, doprawićwię, doprawićwisz, doprawićpraw, doprawićwił, doprawićwiony doprawiać ndk I, doprawićam, doprawićasz, doprawićają, doprawićaj, doprawićał, doprawićany 1. «przygotować do użytku, uprawić» Doprawić ziemię nawozem. 2. «dodać do… …   Słownik języka polskiego

  • nasolić — dk VIa, nasolićlę, nasolićlisz, nasolićsól, nasolićlił, nasolićlony rzad. nasalać ndk I, nasolićam, nasolićasz, nasolićają, nasolićaj, nasolićał, nasolićany «zaprawić solą wiele czegoś, zakonserwować w soli» Nasolić mięsa. Nasolić grzybów na zimę …   Słownik języka polskiego

  • okrasić — dk VIa, okraszę, okrasićsisz, okraś, okrasićsił, okraszony okraszać ndk I, okrasićam, okrasićasz, okrasićają, okrasićaj, okrasićał, okrasićany 1. «zaprawić jedzenie okrasą, dodać do jedzenia tłuszczu, śmietany itp.» Okrasić kartofle słoniną. 2.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”