zaszczycać

zaszczycać
ndk I, \zaszczycaćam, \zaszczycaćasz, \zaszczycaćają, \zaszczycaćaj, \zaszczycaćał, \zaszczycaćany - zaszczycić dk VIa, \zaszczycaćcę, \zaszczycaćcisz, zaszczyć, \zaszczycaćcił, \zaszczycaćcony
«sprawiać komuś zaszczyt wyróżniając go pod jakimś względem»

Zaszczycać kogoś swoją przyjaźnią, swoimi względami.

Zaszczycić swoją obecnością, wizytą, rozmową.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zaszczycać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaszczycaćam, zaszczycaća, zaszczycaćają, zaszczycaćany {{/stl 8}}– zaszczycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaszczycaćcę, zaszczycaćci, zaszczycaćyć, zaszczycaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, przynosić komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

  • obdarzyć — dk VIb, obdarzyćrzę, obdarzyćrzysz, obdarzyćdarz, obdarzyćrzył, obdarzyćrzony obdarzać ndk I, obdarzyćam, obdarzyćasz, obdarzyćają, obdarzyćaj, obdarzyćał, obdarzyćany, książk. «ofiarować komuś coś; obdarować» Obdarzyć kogoś majątkiem, pieniędzmi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”