zatwierdzić

zatwierdzić
dk VIa, \zatwierdzićdzę, \zatwierdzićdzisz, \zatwierdzićtwierdź, \zatwierdzićdził, \zatwierdzićdzony - zatwierdzać ndk I, \zatwierdzićam, \zatwierdzićasz, \zatwierdzićają, \zatwierdzićaj, \zatwierdzićał, \zatwierdzićany
«nadać czemuś moc prawną, uczynić coś obowiązującym; uprawomocnić, usankcjonować»

Zatwierdzić budżet, plan, projekt.

Zatwierdzić traktat.

◊ Zatwierdzić kogoś na jakimś stanowisku, na jakieś stanowisko itp. «zgodzić się urzędowo na zajęcie przez kogoś jakiegoś stanowiska, urzędu; zaakceptować prawnie czyjąś nominację»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zatwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatwierdzaćam, zatwierdzaća, zatwierdzaćają, zatwierdzaćany {{/stl 8}}– zatwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatwierdzaćdzę, zatwierdzaćdzi, zatwierdzaćtwierdź, zatwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} uznawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozatwierdzać — dk I, pozatwierdzaćam, pozatwierdzaćasz, pozatwierdzaćają, pozatwierdzaćaj, pozatwierdzaćał, pozatwierdzaćany «zatwierdzić wiele czegoś, zatwierdzić kolejno, jedno po drugim; o wielu: zatwierdzić coś» Pozatwierdzać plany, statuty, umowy. Kolejne… …   Słownik języka polskiego

  • etat — m IV, D. u, Ms. etatacie; lm M. y 1. «stała posada, stanowisko służbowe z płacą przewidzianą w budżecie danej instytucji» Cały, pełny, wolny etat. Etat nauczyciela, lekarza. Kompresja etatów. Być na etacie. Zatwierdzić kogoś na etacie ekonomisty …   Słownik języka polskiego

  • lokalizacja — ż I, DCMs. lokalizacjacji; lm D. lokalizacjacji (lokalizacjacyj) 1. «umiejscowienie, rozmieszczenie; ustalenie miejsca budowy jakichś obiektów, także ustalenie przez inwestora i zatwierdzenie przez organ administracyjny miejsca na realizację… …   Słownik języka polskiego

  • oficjalnie — oficjalnieej przysłów. od oficjalny a) w zn. 1: Ogłosić, uznać, zatwierdzić coś oficjalnie. b) w zn. 2: Przyjąć, traktować kogoś oficjalnie. Przywitać się oficjalnie. Rozmawiać oficjalnie …   Słownik języka polskiego

  • plan — m IV, D. u, Ms. plannie; lm M. y 1. «zamiar, zamysł, pomysł, projekt» Fantastyczny, realny, szalony, zuchwały plan. Plan co do kogoś, czegoś. Snuć plany na przyszłość. Mieć coś w planie. Plan dojrzewa. Plan się udał, spełzł na niczym. ◊ Pokrzyż …   Słownik języka polskiego

  • podpis — m IV, D. u, Ms. podpissie; lm M. y 1. «nazwisko (imię), rzadziej godło, inicjały, napisane zwykle własnoręcznie» Czytelny, własnoręczny, zamaszysty podpis. Podpis na dokumencie. Podpis pod aktem, pod deklaracją, pod oświadczeniem. Podrobić,… …   Słownik języka polskiego

  • projekt — m IV, D. u, Ms. projektkcie; lm M. y 1. «zamierzony plan działania, postępowania; pomysł, zamysł» Ambitny projekt. Projekt podróży, małżeństwa. Mieć różne projekty. Mieć coś w projekcie. Nosić się z projektem. Snuć, układać projekty. 2. «plan,… …   Słownik języka polskiego

  • prototyp — m IV, D. u, Ms. prototyppie; lm M. y «pierwotny, najwcześniejszy wzór czegoś, według którego coś się tworzy, który się naśladuje; pierwszy wykonany według dokumentacji model maszyny lub urządzenia, stanowiący, po odpowiednich próbach i badaniach …   Słownik języka polskiego

  • ratyfikować — ndk a. dk IV, ratyfikowaćkuję, ratyfikowaćkujesz, ratyfikowaćkuj, ratyfikowaćował, ratyfikowaćowany «dokonywać, dokonać ratyfikacji, zatwierdzać, zatwierdzić umowę międzynarodową» Ratyfikować układ, traktat pokojowy. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”