- zawistnik
- m III, DB. -a, N. \zawistnikkiem; lm M. \zawistnikicy, DB. -ówpot. «człowiek zawistny»
Zawistnicy nie mogą mu darować sukcesu.
Słownik języka polskiego . 2013.
zawistnik
Look at other dictionaries:
zawistnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. zawistnikicy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zawistna, zazdroszcząca komuś czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jakiś zawistnik naopowiadał o mnie bzdur szefowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, podłydli, podłydlejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który wzbudza odrazę swym podstępnym, płynącym z niskich pobudek postępowaniem; niegodziwy, nikczemny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
