Nauczyciel zawstydził go przed klasą.
Zawstydziła się zrozumiawszy swoją niezręczność.
Słownik języka polskiego . 2013.
zawstydzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zawstydzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawstydzać się – zawstydzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać uczucia wstydu, czuć się zażenowanym, onieśmielonym z jakiegoś powodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawstydził się, gdy wytknięto mu lenistwo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawstydzać — → zawstydzić … Słownik języka polskiego
spalić się — ze wstydu «bardzo się zawstydzić»: No i doczekałam się, że ojciec zaczął mnie odprowadzać do szkoły za rękę. Miałam blisko siedemnaście lat i myślałam, że spalę się ze wstydu. WO 29/01/2000 … Słownik frazeologiczny
powstydzić się — dk VIa, powstydzić siędzę się, powstydzić siędzisz się, powstydzić sięwstydź się, powstydzić siędził się «narazić się na wstyd; stać się zawstydzonym; zawstydzić się» zwykle we fraz. Ktoś nie powstydziłby się czegoś (kogoś) «o czymś (lub o kimś)… … Słownik języka polskiego
skonfundować — dk IV, skonfundowaćduję, skonfundowaćdujesz, skonfundowaćduj, skonfundowaćował, skonfundowaćowany przestarz. «wprawić kogoś w konfuzję, zakłopotanie, zbić z tropu, zawstydzić, speszyć» Skonfundować kogoś niedyskretnym pytaniem. skonfundować się… … Słownik języka polskiego
szaro — przysłów. od szary (zwykle w zn. 1, 3 i 4) a) w zn. 1: Pomalować coś na szaro. ◊ pot. Zrobić kogoś na szaro «całkowicie kogoś pognębić, zawstydzić, wprawić w kłopotliwą sytuację» b) w zn. 3: Szaro upływają dni. c) w zn. 4: Na dworze było dziś… … Słownik języka polskiego
zawstydzenie — n I 1. rzecz. od zawstydzić. 2. «uczucie wstydu; zażenowanie, wstyd» Rumieniec zawstydzenia. Odczuwać zawstydzenie. Nie móc ukryć zawstydzenia … Słownik języka polskiego
zawstydzony — zawstydzonydzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zawstydzić (p.) zawstydzony w użyciu przym. 1. «taki, który poczuł wstyd; zażenowany, onieśmielony» Patrzyli na siebie zawstydzeni. 2. «wyrażający zawstydzenie, wstyd» Zawstydzona mina … Słownik języka polskiego
zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać … Słownik języka polskiego
