- zbiorowość
- ż V, DCMs. \zbiorowośćści, blm«zespół, ogół ludzi w jakimś terenie, społeczność, społeczeństwo»
Zbiorowość ludzka.
Przedstawiciel, reprezentant danej zbiorowości.
Słownik języka polskiego . 2013.
zbiorowość
Look at other dictionaries:
zbiorowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. zbiorowośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół ludzi mieszkający na jakimś terenie; społeczność, społeczeństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbiorowość ludzka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duchowy — 1. Duchowy ojciec a) «wychowawca, mistrz»: (...) jest on nie tylko bardzo wysoko ceniony, lecz stał się także w dużej mierze ojcem duchowym młodego pokolenia prozaików (...). P. Kuncewicz, Agonia. b) «inicjator, patron jakiegoś przedsięwzięcia»:… … Słownik frazeologiczny
sprawiedliwość — 1. Oddać komuś, czemuś sprawiedliwość «przyznać komuś słuszność, ocenić kogoś, coś sprawiedliwie, obiektywnie, przyznać coś bezstronnie»: Trzeba mu oddać sprawiedliwość – miał łeb. Pił z każdym, a trzeźwiutki był jak nowo narodzone dziecię. R.… … Słownik frazeologiczny
delegacja — ż I, DCMs. delegacjacji, lm D. delegacjacji (delegacjacyj) 1. «grupa osób (delegatów) reprezentujących jakąś zbiorowość, naród, państwo; deputacja» Delegacje krajowe, zagraniczne na kongres, zjazd. Delegacja chłopów i robotników na ogólnopolską… … Słownik języka polskiego
dramat — m IV, D. u, Ms. dramatacie, lm M. y 1. «jeden z trzech zasadniczych rodzajów twórczości literackiej; utwór literacki o charakterze fabularnym, przedstawiający wydarzenia i wypowiedzi bohaterów bezpośrednio w działaniu i dialogu, przeznaczony w… … Słownik języka polskiego
duchowy — duchowywi 1. «dotyczący ducha umysłu, myśli, uczuć, odnoszący się do życia psychicznego, wewnętrznego; intelektualny, kulturalny, moralny, uczuciowy; niematerialny» Rozwój duchowy. Spokój duchowy. Kultura duchowa. Równowaga, siła, wartość duchowa … Słownik języka polskiego
grupa — ż IV, CMs. grupapie; lm D. grup 1. «pewna liczba jednostek skupiona w wyodrębniającą się całość» Grupa drzew. Grupa młodzieży, sportowców, uczniów, zwiedzających. Rozejść się grupami. Dzielić na grupy. Dyskutować w grupach. Zbierać się w grupy. 2 … Słownik języka polskiego
grupka — ż III, CMs. grupkapce; lm D. grupkapek «mała, nieliczna grupa zespół, zbiorowość, niewielka liczba jednostek» Grupka przechodniów, widzów. Grupki krzewów. Przechodzić, wychodzić grupkami … Słownik języka polskiego
mikrostruktura — ż IV, CMs. mikrostrukturaurze; lm D. mikrostrukturaur «struktura substancji, ciała widoczna jedynie pod mikroskopem» * socjol. Mikrostruktura społeczna; mikrostruktura zbiorowości «układ małych grup społecznych, z których składa się większa… … Słownik języka polskiego
nosiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i 1. «ten, kto nosi, przenosi, roznosi coś; także ten, kto ma coś na sobie, ubiera się w coś» Nosiciel munduru, jakiejś odznaki. Zatrudniano go jako nosiciela węgla. 2. «człowiek lub jakaś zbiorowość jako reprezentant,… … Słownik języka polskiego
