- zbliżony
- \zbliżonyżeniimiesł. przymiotnikowy bierny czas. zbliżyć (p.)zbliżony w użyciu przym. «mający podobne cechy, właściwości; niewiele się różniący, podobny»
Linia w kształcie zbliżonym do koła.
Słownik języka polskiego . 2013.
Linia w kształcie zbliżonym do koła.
Słownik języka polskiego . 2013.
zbliżony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający cechy podobne do cech czegoś innego, różniący się małymi szczegółami, podobny do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kształt działki był zbliżony do prostokąta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbliżony — Koła zbliżone do kogoś (czegoś) zob. I koło 3 … Słownik frazeologiczny
iłowaty — «zbliżony, podobny do iłu pod względem składu chemicznego, struktury fizycznej lub innych właściwości» Iłowata gleba. Iłowate podłoże. Iłowate warstwy ziemi. Iłowaty grunt … Słownik języka polskiego
karogniady — «zbliżony do maści (konia) karej, miejscami brunatny lub żółtawy; o koniu: mający taką maść; skarogniady» … Słownik języka polskiego
lejowaty — «zbliżony kształtem do leja, mający wygląd leja» Lejowaty otwór … Słownik języka polskiego
wieńcowy — «zbliżony kształtem do wieńca, przypominający wieniec opasujący coś, kolisty» ∆ anat. Naczynia wieńcowe «tętnice i żyły własne serca» ∆ Tętnice wieńcowe «dwie tętnice odżywiające mięsień serca, odchodzące od tętnicy głównej wstępującej» ∆ med.… … Słownik języka polskiego
złotawy — «zbliżony kolorem do złota; mający odcień złoty» Złotawa cera. Złotawe włosy. Złotawy poblask przed zachodem. Złotawe światło. ∆ chem. Związki złotawe «nietrwałe połączenia chemiczne złota, w których złoto jest jednowartościowe (np. chlorek… … Słownik języka polskiego
berżeretka — ż III, CMs. berżeretkatce; lm D. berżeretkatek 1. lit. «utwór liryczny w poezji francuskiej XVIII w., także lekka piosenka o charakterze sentymentalnym, mające za treść motywy pasterskie» 2. «taniec w szybkim tempie zbliżony do saltarella, modny… … Słownik języka polskiego
chityna — ż IV, CMs. chitynanie, blm «substancja organiczna, wielocukier zbliżony budową do celulozy; występuje w błonach komórkowych u grzybów i bakterii, tworzy okrywy ciała skorupiaków, pajęczaków, owadów i in. bezkręgowców» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
chodzony — m odm. jak przym. «polski taniec ludowy, zbliżony do poloneza, w tempie powolnym i w takcie trójdzielnym» Tańczyć, grać chodzonego … Słownik języka polskiego