zbłądzić

zbłądzić
dk VIa, \zbłądzićdzę, \zbłądzićdzisz, zbłądź, \zbłądzićdził
1. «zejść, zjechać nieświadomie z właściwej drogi, zmylić drogę»

Zbłądzić w lesie, w mieście.

2. książk. «popełnić błąd, omylić się; zawinić»

Zbłądziła, ale przyrzekła poprawę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zbłądzić — pod strzechy zob. strzecha …   Słownik frazeologiczny

  • strzecha — Trafić, zbłądzić, dotrzeć itp. pod strzechy «zwykle o książce lub idei: dotrzeć do bardzo wielu ludzi, także prostych i niewykształconych»: Oryginalne dzieła sztuki zdobiły nie tylko domy bogatych mieszczan, ale masowo trafiały także pod strzechy …   Słownik frazeologiczny

  • pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… …   Słownik języka polskiego

  • zabłądzić — dk VIa, zabłądzićbłądzę, zabłądzićbłądzisz, zabłądzićbłądź, zabłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, pobłądzić, zabłąkać się» Zabłądzić w lesie, w nieznanej okolicy. Gdzieś łatwo zabłądzić. 2. «błądząc,… …   Słownik języka polskiego

  • pobłądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pobłądzićdzę, pobłądzićdzi, pobłądzićbłądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić orientację w terenie; zgubić, zmylić drogę; zbłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobłądzić w obcym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”