Zdemaskować kłamstwo, obłudę.
Zdemaskować prowokatora, szpiega.
Zdemaskował się swoją wypowiedzią.
Słownik języka polskiego . 2013.
zdemaskować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}demaskować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
demaskować się – zdemaskować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ujawniać, zwykle przez nieostrożność, skrywane przez siebie fakty, oceniane przez ogół jako naganne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdemaskować się jednym nieostrożnym słowem. Ktoś demaskuje się jako antysemita. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
demaskować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, demaskowaćkuję, demaskowaćkuje, demaskowaćany {{/stl 8}}– zdemaskować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} ujawniać po uprzednim tropieniu czyjeś skrywane działania lub plany uznawane za sprzeczne z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aktorstwo — n III, Ms. aktorstwowie, blm 1. «zawód aktorski, sztuka aktorska» Aktorstwo sceniczne, telewizyjne. Dobre, znakomite aktorstwo. 2. «zachowanie się sztuczne, nieszczere, udawanie» Zdemaskować czyjeś aktorstwo. 3. pot. «ogół aktorów» Zjazd… … Słownik języka polskiego
incognito — [wym. inkognito] «przysłówek oznaczający: nie dając się poznać, ukrywając swoje nazwisko; skrycie, tajnie, nieoficjalnie» Podróżować incognito. Żyć, przebywać gdzieś incognito. incognito w użyciu rzecz., n ndm «zatajenie swojej tożsamości;… … Słownik języka polskiego
kłam — m IV, D. u, Ms. kłammie; blm przestarz. «fałsz, kłamstwo, kłamanie» dziś tylko we fraz. Zadać, zadawać kłam czemuś lub komuś «wystąpić z zarzutem, że ktoś kłamie, stwierdzić czyjeś kłamstwo, fałszywość czegoś, zdemaskować coś lub kogoś» … Słownik języka polskiego
matacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «człowiek postępujący nieuczciwie, wykrętnie, używający wybiegów, podstępów, kłamstw; szalbierz, krętacz» Cyniczny, obłudny matacz. Zdemaskować matacza … Słownik języka polskiego
potajemny — książk. «trzymany w tajemnicy; dokonywany bez czyjejś wiedzy, ukrywany przed kimś; tajny, skryty, zamaskowany» Potajemny związek. Potajemne plany. Potajemne przejście. Zdemaskować czyjeś potajemne knowania … Słownik języka polskiego
prowokator — m IV, DB. a, Ms. prowokatororze; lm M. prowokatororzy, DB. ów «osoba dopuszczająca się prowokacji, tajny agent, który się dostaje do jakiejś organizacji w celu działania na jej szkodę» Zdemaskować prowokatora. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
rozpracować — dk IV, rozpracowaćcuję, rozpracowaćcujesz, rozpracowaćcuj, rozpracowaćował, rozpracowaćowany rozpracowywać ndk VIIIa, rozpracowaćowuję, rozpracowaćowujesz, rozpracowaćowuj, rozpracowaćywał, rozpracowaćywany 1. pot. «opracować coś dokładnie,… … Słownik języka polskiego
