chodzący

chodzący
imiesł. przymiotnikowy czynny czas. chodzić (p.)
chodzący, chodząca w użyciu rzecz., środ. «pacjent, chory, który może chodzić»

Pielęgniarka dała leki chodzącym.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • chodzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} pacjent, chory mogący chodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzący opuścili salę na czas sprzątania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żywy [chodzący] kościotrup — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś bardzo chudym, źle wyglądającym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z czego ona się chce odchudzić? Przecież to chodzący kościotrup. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …   Słownik frazeologiczny

  • kościotrup — Żywy, chodzący kościotrup «osoba bardzo wychudzona, wynędzniała» …   Słownik frazeologiczny

  • chodaczkowy — chodaczkowywi przym. od chodaczek ∆ Szlachcic chodaczkowy; szlachta chodaczkowa «ubogi szlachcic (chodzący w chodakach); drobna szlachta» …   Słownik języka polskiego

  • chodząco — przysłów. od chodzący (p. chodzić), zwykle w pot. wyrażeniu: Na chodząco «chodząc; w ruchu» Przebyć chorobę na chodząco …   Słownik języka polskiego

  • cykanie — n I 1. rzecz. od cykać. 2. lm D. cykanieań «odgłos wydawany przez chodzący zegar lub inny mechanizm; tykanie» Przysłuchiwać się cykaniu zegarów. 3. lm D. ań «suchy, trzeszczący szmer wydawany przez niektóre owady, np. świerszcze» Zewsząd dochodzą …   Słownik języka polskiego

  • cyknięcie — n I 1. rzecz. od cyknąć. 2. lm D. cyknięcienięć «odgłos wydany przez chodzący zegar lub inny mechanizm; tyknięcie» Trzy cyknięcia na sekundę. 3. lm D. cyknięcienięć «suchy, trzeszczący szmer wydany przez świerszcza, konika polnego itp.» …   Słownik języka polskiego

  • cykot — m IV, D. u, Ms. cykotocie; lm M. y «odgłos wydawany przez chodzący zegar; cykanie, cykotanie» Miarowy cykot budzika …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”