zdzierżyć

dk VIb, \zdzierżyćrżę, \zdzierżyćrżysz, zdzierż, \zdzierżyćrżył

1. zwykle z przeczeniem «oprzeć się komuś, czemuś; wytrzymać, wytrwać, znieść, ścierpieć»

Nie zdzierżę nudy.

Nie mógł zdzierżyć upokorzenia.

Obrońcy twierdzy nie zdzierżyli natarcia.

2. przestarz. «trzymając nie puścić; utrzymać»