- zemrzeć
- dk XI, \zemrzećmrę, \zemrzećmrzesz, \zemrzećmrzyj, zmarł, zmarły, zmarłszyzwykle w czasie przeszłym «zakończyć życie, umrzeć»
Zmarł młodo.
Zmarł na gruźlicę.
Zmarła śmiercią samobójczą.
Słownik języka polskiego . 2013.
zemrzeć
Look at other dictionaries:
zemrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vb, zemrzećmrę, zemrzećmrze, zemrzećmrzyj, zmarł, zmarli {{/stl 8}}{{stl 7}} umrzeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmarła po ciężkiej chorobie. Zmarł na zawał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmarły — zmarłyli imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zemrzeć (p.) zmarły w użyciu rzecz. «osoba, która zmarła» Pochować zmarłego … Słownik języka polskiego
