zeskoczyć

zeskoczyć
dk VIb, \zeskoczyćczę, \zeskoczyćczysz, \zeskoczyćskocz, \zeskoczyćczył - zeskakiwać ndk VIIIb, \zeskoczyćkuję, \zeskoczyćkujesz, \zeskoczyćkuj, \zeskoczyćiwał
1. «skoczywszy znaleźć się na niższym miejscu; skoczyć z czegoś w dół»

Zeskoczyć ze schodów.

Zeskoczyć z konia, z wozu.

2. «szybko, gwałtownie obsunąć się, odbić się od czegoś kierując się w dół»

Siekiera zeskoczyła z rąbanego pnia, polana.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zeskakiwać — → zeskoczyć …   Słownik języka polskiego

  • zeskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zeskakiwaćkuję, zeskakiwaćkuje {{/stl 8}}– zeskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zeskakiwaćczę, zeskakiwaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać z czegoś w dół; skacząc,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kozioł — m IV, D. kozła, Ms. koźle; lm M. kozły 1. B.=D. «dorosły samiec kozy domowej, także kóz dzikich» W stadzie kóz były dwa kozły. ∆ zool. Kozioł śnieżny «Oreamnos americanus, niewielki ssak górski z rodziny pustorożców, o gęstym, długim, niemal… …   Słownik języka polskiego

  • obunóż — «obiema nogami» Zeskoczyć obunóż na ziemię …   Słownik języka polskiego

  • zgrabnie — zgrabnieej przysłów. od zgrabny a) w zn. 1: Wyglądać zgrabnie. b) w zn. 2: Poruszać się zgrabnie. Zeskoczyć skądś zgrabnie. c) w zn. 3: Przetłumaczyć zgrabnie utwór. Sformułować zgrabnie zaproszenie …   Słownik języka polskiego

  • równoważnia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. równoważniani, sport. {{/stl 8}}{{stl 7}} przyrząd służący w gimnastyce do ćwiczeń w utrzymywaniu równowagi, mający postać poziomej belki długości 5 m, opierającej się na pionowych słupach w odległości 120… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”