- zeskoczyć
- dk VIb, \zeskoczyćczę, \zeskoczyćczysz, \zeskoczyćskocz, \zeskoczyćczył - zeskakiwać ndk VIIIb, \zeskoczyćkuję, \zeskoczyćkujesz, \zeskoczyćkuj, \zeskoczyćiwał1. «skoczywszy znaleźć się na niższym miejscu; skoczyć z czegoś w dół»
Zeskoczyć ze schodów.
Zeskoczyć z konia, z wozu.
2. «szybko, gwałtownie obsunąć się, odbić się od czegoś kierując się w dół»Siekiera zeskoczyła z rąbanego pnia, polana.
Słownik języka polskiego . 2013.