- zestrzelić
- dk VIa, \zestrzelićlę, \zestrzelićlisz, \zestrzelićstrzel, \zestrzelićlił, \zestrzelićlony - zestrzelać ndk I, \zestrzelićam, \zestrzelićasz, \zestrzelićają, \zestrzelićaj, \zestrzelićał, \zestrzelićany, zestrzeliwać ndk VIIIb, \zestrzelićwuję, \zestrzelićwujesz, \zestrzelićwuj, \zestrzelićiwał, \zestrzelićiwany«strącić, zrzucić coś strzałem na ziemię»
Zestrzelić samolot.
Zestrzelić gołębia z wieży, z dachu.
przen. «skoncentrować, ześrodkować, skupić, zebrać»Zestrzelmy myśli w jedno ognisko i w jedno ognisko duchy. (Mickiewicz)
Słownik języka polskiego . 2013.