zeszkapieć

dk III, \zeszkapiećeję, \zeszkapiećejesz, \zeszkapiećej, \zeszkapiećpiał, \zeszkapiećpieli, \zeszkapiećpiały, \zeszkapiećpiali

«o koniu: schudnąć, zestarzeć się, stać się szkapą»

Nędzne, zeszkapiałe chabety.

przen. pot. «podupaść na siłach; zniedołężnieć»

Dziadek zestarzał się i zeszkapiał.