zet

m IV, D. -a, Ms. zecie; lm M. -y a. n ndm

1. «nazwa litery z, trzeciej od końca litery alfabetu polskiego»

◊ Od a do zet «od początku do końca, wszystko, niczego nie opuszczając»

2. (B.=D.

w odniesieniu do ludzi) pot. «określenie kogoś, o kim nie można lub nie chce się mówić dokładniej (pisane zwykle wielką literą) albo określenie czegoś bliżej nie sprecyzowanego (np. pewnej liczby), używane często łącznie z iks, igrek; ktoś, coś, pewien, jakiś»

Pan Zet.

Spotkać pana Zeta.

Przebywać w miejscowości zet.