- zetleć
- dk III, \zetlećeje, \zetlećtlał1. «tląc się powoli spalić się»
Zetlone belki, szmaty.
2. «rozpaść się, zniszczeć wskutek starości lub działania czynników rozkładających»Materiał zetlały od leżenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
zetleć
Look at other dictionaries:
zetleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, zetlećeje, zetlećlał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalić się, tląc się powoli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognisko zetleje do rana. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
