Formacja zgrubiała.
Rzeczowniki zgrubiałe.
Słownik języka polskiego . 2013.
zgrubiały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zgrubiał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgrubiałe żyły, rysy twarzy. Zgrubiały głos. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grubieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, grubiećeję, grubiećeje, grubiećbiał, grubiećbieli {{/stl 8}}– zgrubieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się grubym, grubszym, zwiększać swoją… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
augmentatyw — m IV, D. u, Ms. augmentatywwie; lm M. y jęz. «wyraz zgrubiały; zgrubienie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
augmentatywny — jęz. «mający lub nadający znaczenie zgrubiałe; zgrubiały» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
rzeczownik — m III, D. a, N. rzeczownikkiem; lm M. i «część mowy obejmująca wyrazy odmieniające się przez przypadki i liczby, oznaczające osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko, pojęcie» Rzeczowniki rodzaju męskiego, żeńskiego, nijakiego. Rzeczowniki żywotne,… … Słownik języka polskiego
staw — m IV, D. u, Ms. stawwie; lm M. y 1. «śródlądowy zbiornik wód powierzchniowych powstały w sposób naturalny, np. na skutek działalności lodowca, lub utworzony sztucznie» Staw naturalny, sztuczny, hodowlany, rybny. Zarośnięty, pokryty rzęsą staw.… … Słownik języka polskiego
zawęźlać — ndk I, zawęźlaćam, zawęźlaćasz, zawęźlaćają, zawęźlaćaj, zawęźlaćał, zawęźlaćany zawęźlić dk VIa, zawęźlaćlę, zawęźlaćlisz, zawęźlaćwęźl, zawęźlaćlił, zawęźlaćlony «wiązać, zawiązywać w węzeł; supłać, plątać» Zawęźlona sieć. przen. Zawęźlone… … Słownik języka polskiego
zgrubieć — dk III, zgrubiećeję, zgrubiećejesz, zgrubiećej, zgrubiećbiał, zgrubiećbieli, zgrubiećbiały, zgrubiećbiali 1. «stać się grubym, grubszym, zwiększyć swoją objętość, masę, rozrosnąć się; pogrubieć, utyć» Zgrubieć w pasie. Palec zgrubiały wskutek… … Słownik języka polskiego
