- zmatowieć
- dk III, \zmatowiećeje, \zmatowiećwiał, \zmatowiećwiały«stać się matowym, bez blasku, stracić połysk»
Okna zmatowiały od kurzu.
Werniks zmatowiał wskutek działania wilgoci.
Słownik języka polskiego . 2013.
Okna zmatowiały od kurzu.
Werniks zmatowiał wskutek działania wilgoci.
Słownik języka polskiego . 2013.
zmatowieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}matowieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomatowieć — dk III, pomatowiećeje, pomatowiećwiał «stać się matowym, stracić blask, połysk, przezroczystość; o wielu przedmiotach: stać się matowym jeden po drugim; zmatowieć» Lustra pomatowiały od starości … Słownik języka polskiego
matowieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, matowiećeje, matowiećwiał {{/stl 8}}– zmatowieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} nabierać matowości, tracić połysk, przezroczystość, gładkość, stawać się matowym, bez połysku : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień