zmiennik

zmiennik
m III, D. -a, N. \zmiennikkiem
1. B.=D.; lm M. \zmiennikicy, DB. -ów
środ. «człowiek pełniący jakąś funkcję na zmianę z kimś innym, ktoś, kto wymienia się z kimś w pracy, zmienia kogoś na warcie itp.»

Przekazać prowadzenie taksówki zmiennikowi.

2. B.=M.; lm MB. -i
«to, co służy do zmiany czegoś»
techn. Zmiennik indukcyjności, → wariometr w zn. 1

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zmiennik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. zmiennikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto wykonuje jakąś pracę na zmianę z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekazać dyżur zmiennikowi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • indukcyjność — ż V, DCMs. indukcyjnośćści, blm 1. «fakt stosowania w rozumowaniu lub badaniach naukowych metody indukcji; metoda indukcyjna» 2. fiz. «wielkość charakteryzująca oddziaływanie indukcyjne obwodów z prądem elektrycznym; współczynnik indukcji» ∆… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”