znarowić

znarowić
dk VIa, \znarowićwię, \znarowićwisz, \znarowićrów, \znarowićwił, \znarowićwiony
«uczynić (konia) narowistym»

Znarowić konia.

znarowić się «stać się narowistym»

Koń się znarowił.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • znarowić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}narowić się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • narowić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, narowić sięwię się, narowić sięwi się, narowić sięrów się {{/stl 8}}– znarowić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o koniach: stawać się narowistym, nieposłusznym, trudnym do powożenia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”