chorobliwy

chorobliwy
«będący objawem choroby, właściwy choremu; nienormalny, przesadny; niezdrowy»

Chorobliwy wstręt, lęk.

Chorobliwy apetyt.

Chorobliwa zazdrość.

Chorobliwe podniecenie, zdenerwowanie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • chorobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o chorobie, typowy dla chorego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobliwe drżenie rąk, wypieki na twarzy. Chorobliwy lęk przed obcymi, przed ciasnymi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezdrowy — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}niezdrów {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, niezdrowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie w pełni zdrowy, lekko chory; niedysponowany : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aerofobia — ż I, DCMs. aerofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed powietrzem, przeciągiem, wiatrem, a także przed ruchem w powietrzu, np. podczas jazdy kolejką linową, podczas lotu samolotem» …   Słownik języka polskiego

  • agorafobia — ż I, DCMs. agorafobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed otwartą przestrzenią; lęk przestrzeni» Cierpieć na agorafobię. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • androfobia — ż I, DCMs. androfobiabii, blm med. psych. «chorobliwy wstręt do mężczyzn» ‹gr. + fobia› …   Słownik języka polskiego

  • antropofobia — ż I, DCMs. antropofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed ludźmi» …   Słownik języka polskiego

  • chorobliwie — przysłów. od chorobliwy Oczy błyszczące chorobliwie. Chorobliwie wybujała ambicja …   Słownik języka polskiego

  • chorobliwość — ż V, DCMs. chorobliwośćści, blm rzecz. od chorobliwy Chorobliwość czyjejś cery …   Słownik języka polskiego

  • dyspareunia — ż I, DCMs. dyspareunianii, blm med. «niejednoczesne występowanie orgazmu u mężczyzny i kobiety podczas stosunku płciowego lub chorobliwy brak orgazmu u kobiety» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • euforia — ż I, DCMs. euforiarii, blm 1. «stan bardzo dobrego, przyjemnego samopoczucia; podniosły, radosny nastrój, zachwyt, zapał» Intelektualna euforia. Wpaść w euforię. Widzów ogarnęła euforia. 2. med. «chorobliwy stan wesołości, pozornie dobrego… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”