- chorobliwy
- «będący objawem choroby, właściwy choremu; nienormalny, przesadny; niezdrowy»
Chorobliwy wstręt, lęk.
Chorobliwy apetyt.
Chorobliwa zazdrość.
Chorobliwe podniecenie, zdenerwowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Chorobliwy wstręt, lęk.
Chorobliwy apetyt.
Chorobliwa zazdrość.
Chorobliwe podniecenie, zdenerwowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
chorobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o chorobie, typowy dla chorego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobliwe drżenie rąk, wypieki na twarzy. Chorobliwy lęk przed obcymi, przed ciasnymi … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezdrowy — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}niezdrów {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, niezdrowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie w pełni zdrowy, lekko chory; niedysponowany : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aerofobia — ż I, DCMs. aerofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed powietrzem, przeciągiem, wiatrem, a także przed ruchem w powietrzu, np. podczas jazdy kolejką linową, podczas lotu samolotem» … Słownik języka polskiego
agorafobia — ż I, DCMs. agorafobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed otwartą przestrzenią; lęk przestrzeni» Cierpieć na agorafobię. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
androfobia — ż I, DCMs. androfobiabii, blm med. psych. «chorobliwy wstręt do mężczyzn» ‹gr. + fobia› … Słownik języka polskiego
antropofobia — ż I, DCMs. antropofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed ludźmi» … Słownik języka polskiego
chorobliwie — przysłów. od chorobliwy Oczy błyszczące chorobliwie. Chorobliwie wybujała ambicja … Słownik języka polskiego
chorobliwość — ż V, DCMs. chorobliwośćści, blm rzecz. od chorobliwy Chorobliwość czyjejś cery … Słownik języka polskiego
dyspareunia — ż I, DCMs. dyspareunianii, blm med. «niejednoczesne występowanie orgazmu u mężczyzny i kobiety podczas stosunku płciowego lub chorobliwy brak orgazmu u kobiety» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
euforia — ż I, DCMs. euforiarii, blm 1. «stan bardzo dobrego, przyjemnego samopoczucia; podniosły, radosny nastrój, zachwyt, zapał» Intelektualna euforia. Wpaść w euforię. Widzów ogarnęła euforia. 2. med. «chorobliwy stan wesołości, pozornie dobrego… … Słownik języka polskiego