zobligować

zobligować
dk IV, \zobligowaćguję, \zobligowaćgujesz, \zobligowaćguj, \zobligowaćował, \zobligowaćowany
książk. «zobowiązać kogoś do czegoś; wywołać w kimś chęć odwzajemnienia otrzymanej przysługi»

Zobligować kogoś do dyskrecji.

Jego uczynność zobligowała mnie do wdzięczności.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zobligować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obligować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obligować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obligowaćguję, obligowaćguje, obligowaćany {{/stl 8}}– zobligować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zobowiązywać, skłaniać kogoś do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawa obliguje prokuraturę do ścigania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”