zobowiązanie

zobowiązanie
n I
1. rzecz. od zobowiązać.
2. lm D. \zobowiązanieań
«to, do czego ktoś jest zobowiązany, co kogoś zobowiązuje; obietnica wykonania czegoś»

Zobowiązania finansowe, płatnicze.

Zobowiązania względem rodziny, wobec sprzymierzeńców, w stosunku do przyjaciół.

Podjąć, wykonać zobowiązanie.

Uwolnić się od zobowiązań.

◊ Złożyć zobowiązanie «zobowiązać się do czegoś; przyrzec coś komuś»
3. praw. «stosunek prawny pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem, polegający na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika oznaczonego świadczenia»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zobowiązanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od. cz. zobowiązać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zobowiązanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zobowiązanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… …   Słownik języka polskiego

  • jednostronny — jednostronnynni, jednostronnynniejszy 1. «znajdujący się, występujący po jednej stronie, poruszający się, odbywający się w jednym kierunku, pisany, drukowany, bity itp. po jednej stronie; mający jedną stronę» Jednostronny druk. Ruch jednostronny …   Słownik języka polskiego

  • korealny — praw. «współdłużny; solidarny» ∆ Zobowiązanie korealne «w prawie cywilnym: zobowiązanie nakładające na wszystkich dłużników razem i na każdego z osobna odpowiedzialność za wykonanie zobowiązania w całości» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • solidarny — solidarnyni, solidarnyniejszy «poczuwający się do współodpowiedzialności, współdziałania; zgodny z kimś w poglądach, postępowaniu itp.; współodpowiedzialny, jednomyślny» Solidarna grupa, klasa. Solidarne wystąpienie. Być z kimś solidarnym. ∆ praw …   Słownik języka polskiego

  • promesa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. promesasie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obietnica wykonania określonej czynności bądź spełnienia określonego świadczenia {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Pleszew — Infobox Settlement name = Pleszew other name = Pleszow imagesize = 250px image shield = POL Pleszew COA.svg pushpin pushpin label position = bottom subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision… …   Wikipedia

  • akcept — m IV, D. u, Ms. akceptpcie; lm M. y 1. książk. → akceptacja w zn. 1 Zrobić coś bez czyjegoś akceptu. Dać akcept na coś. 2. ekon. «zobowiązanie się, potwierdzone podpisem na wekslu trasowanym lub czeku do uiszczenia na zlecenie określonej sumy… …   Słownik języka polskiego

  • akceptant — m IV, DB. a, Ms. akceptantncie; lm M. akceptantnci, DB. ów ekon. «osoba przyjmująca na siebie zobowiązanie zapłacenia uprawnionemu posiadaczowi weksla wymienionej na nim sumy; dłużnik wekslowy» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • asekurant — m IV, DB. a, Ms. asekurantncie; lm M. asekurantnci, DB. ów 1. «człowiek postępujący w sposób asekurancki» Być asekurantem w życiu. 2. «osoba asekurująca kogoś, zapewniająca komuś bezpieczeństwo (np. w czasie wspinaczki wysokogórskiej);… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”