- zrąbać
- dk IX, \zrąbaćbię, \zrąbaćbiesz, zrąb, \zrąbaćał, \zrąbaćany - zrąbywać ndk VIIIa, \zrąbaćbuję, \zrąbaćbujesz, \zrąbaćbuj, \zrąbaćywał, \zrąbaćywany1. «rąbiąc odciąć, oddzielić coś od podstawy; ściąć»
Zrąbać drzewo.
Zrąbać z dachu sople lodu.
2. tylko dk, pot. «ostrzelać pociskami, obrzucić bombami z samolotów; ostrzeliwując pociskami, obrzucając bombami zniszczyć coś»Szosa zrąbana ogniem artylerii.
3. tylko dk, posp. «ostro, bezwzględnie, złośliwie skrytykować kogoś, coś (zwykle w prasie); zwymyślać kogoś»Krytyka zrąbała tom poezji.
Słownik języka polskiego . 2013.