zrównoważyć

zrównoważyć
dk VIb, \zrównoważyćżę, \zrównoważyćżysz, \zrównoważyćważ, \zrównoważyćżył, \zrównoważyćżony - rzad. zrównoważać ndk I, \zrównoważyćam, \zrównoważyćasz, \zrównoważyćają, \zrównoważyćaj, \zrównoważyćał, \zrównoważyćany
1. «doprowadzić do stanu równowagi; znieść, wyrównać działanie jakiejś siły; utrzymać w równowadze»

Zrównoważyć ciśnienie, siłę.

2. księg. «zbilansować»

Zrównoważyć budżet.

zrównoważyć się - rzad. zrównoważać się «utrzymać się w stanie równowagi, osiągnąć jednakową wagę, siłę z czymś»

Siły działające na coś zrównoważyły się.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zrównoważyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. równoważyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • równoważyć się – zrównoważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dochodzić z czymś do jednakowej wagi, siły, wartości; utrzymywać się w stanie równowagi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Straty i zyski w firmie zaczynały się równoważyć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrównoważać — → zrównoważyć …   Słownik języka polskiego

  • skompensować — dk IV, skompensowaćsuję, skompensowaćsujesz, skompensowaćsuj, skompensowaćował, skompensowaćowany 1. książk. «wyrównać należności, wynagrodzić straty; zrównoważyć jedno z drugim» Pracowitością skompensował brak zdolności. 2. biol. «o narządach w… …   Słownik języka polskiego

  • zbilansować — dk IV, zbilansowaćsuję, zbilansowaćsujesz, zbilansowaćsuj, zbilansowaćował, zbilansowaćowany księg. «dokonać bilansu, sporządzić bilans, zrównoważyć bilans» Zbilansować rachunek. Zbilansować import z eksportem. przen. «zestawić, porównać,… …   Słownik języka polskiego

  • tarować — ndk IV, tarowaćruję, tarowaćrujesz, tarowaćruj, tarowaćował, tarowaćowany «obciążać szalkę wagi, aby zrównoważyć opakowanie lub regulować wagę, doprowadzając ją przed ważeniem do stanu równowagi» …   Słownik języka polskiego

  • wyważyć — dk VIb, wyważyćżę, wyważyćżysz, wyważyćważ, wyważyćżył, wyważyćżony wyważać ndk I, wyważyćam, wyważyćasz, wyważyćają, wyważyćaj, wyważyćał, wyważyćany 1. «podważywszy wyrwać, wysadzić, wybić coś z czegoś; ruszyć z miejsca coś ciężkiego, zwykle… …   Słownik języka polskiego

  • zrównoważony — zrównoważonyeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zrównoważyć (p.) zrównoważony w użyciu przym. 1. «spokojny, opanowany, rozważny» Zrównoważony młody człowiek. 2. «będący wyrazem opanowania, rozwagi» Zrównoważone usposobienie. Zrównoważony… …   Słownik języka polskiego

  • odkupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odkupywaćpuję, odkupywaćpuje, odkupywaćany {{/stl 8}}– odkupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odkupywaćpię, odkupywaćpi, odkupywaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kupować to, co …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rozwagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cecha czyjegoś usposobienia polegająca na zastanawianiu się, namyślaniu się przed podjęciem działania; namysł; przezorność;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”