- zrządzić
- dk VIa, \zrządzićdzi, \zrządzićdził - zrządzać ndk I, \zrządzićdza, \zrządzićają, \zrządzićał«sprawić, spowodować coś; zdarzyć»
Los, traf coś zrządził.
Przypadek zrządził, że się spotkali.
Słownik języka polskiego . 2013.
zrządzić
Look at other dictionaries:
zrządzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrządzać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrządzać — → zrządzić … Słownik języka polskiego
zrządzenie — n I 1. rzecz. od zrządzić. 2. lm D. zrządzenieeń książk. «decyzja, wola (sił wyższych)» Zrządzenie opatrzności. Zrządzenie losu … Słownik języka polskiego
zrządzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zrządzaća, zrządzaćają {{/stl 8}}– zrządzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zrządzaćdzi, zrządzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} o działaniu sił wyższych: przyczyniać się do czegoś, sprawiać coś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrządzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zrządzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zrządzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zrządzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} wola sił wyższych : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
