- zrzędny
- \zrzędnyni«skłonny do zrzędzenia, gderania, często zrzędzący, gderliwy; będący wyrazem, objawem takiej skłonności»
Zrobić się na starość zrzędnym.
Zrzędne uwagi.
Słownik języka polskiego . 2013.
zrzędny
Look at other dictionaries:
zrzędny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zrzędnyni, zrzędnyniejsi, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co zrzędliwy w zn. 1.: Stać się zrzędnym i dokuczliwym; w zn. 2.: Zrzędne użalanie się. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mantyka — ż a. m odm. jak ż III, CMs. mantykayce; lm MB. mantykaki, D. mantykayk (także DB. mantykaków tylko o mężczyznach) pot. «człowiek zrzędny, nudny; dziwak, zrzęda, tetryk» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
marudny — marudnyni, marudnyniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność powoli i ślamazarnie, opieszały; taki, którego wykonanie wymaga dużo czasu; żmudny, uciążliwy» Marudny pracownik. Marudna robota. 2. «zrzędny, gderliwy; kapryśny, grymaszący» Marudny pacjent … Słownik języka polskiego
zrzędnie — rzad. przysłów. od zrzędny Zrzędnie komuś dogadywać … Słownik języka polskiego
zrzędność — ż V, DCMs. zrzędnośćści rzad. rzecz. od zrzędny; Zrzędność dziadka … Słownik języka polskiego
