w zupełności — → zupełność … Słownik języka polskiego
całkowitość — ż V, DCMs. całkowitośćści, blm «zupełność, kompletność, całość» Całkowitość zbioru, sumy … Słownik języka polskiego
cało- — «pierwsza część wyrazów złożonych (zwykle przymiotników i rzeczowników), wskazująca na całkowitość, zupełność tego, co nazywa druga część złożenia, np. całoroczny, całostronicowy, całokształt, całopalenie» … Słownik języka polskiego
pełność — ż V, DCMs. pełnośćści, blm 1. «stan napełnienia; bycie pełnym po brzegi, do wierzchu» Pełność garnka, wiadra. 2. «szczyt, najwyższy rozwój; bogactwo, doskonałość, pełnia, zupełność, wszechstronność» Pełność talentu. Pełność obrazu. Pełność… … Słownik języka polskiego
zūpelnastis — ×zūpelnastis (l. zupełność) sf. FrnW, OGLII249, zupelnastis tobulumas: Kamug čia pirm nustebt: vaisimugu mergoje argu zupelnasti motinoje DP599 … Dictionary of the Lithuanian Language