- zwykły
- \zwykłykli, \zwykłyklejszy1. «zgodny ze zwyczajem, z przeciętną normą, taki jak zawsze, powszedni, pospolity»
Zwykłe zjawisko.
Zwykła reakcja.
Zwykły tryb postępowania, tok zajęć.
Zwykła kolej rzeczy.
Zwykła historia, sprawa.
Czyjś zwykły sposób mówienia.
Obiad o zwykłej porze.
Zająć swoje zwykłe miejsce.
∆ praw. Zwykła większość «w procedurze parlamentarnej: liczba głosów pozytywnych mniejsza od sumy głosów przeciw i wstrzymujących się, lecz większa od głosów przeciw»2. «taki, który reprezentuje średni poziom, przeciętny stopień w pewnej skali, w pewnym zakresie; najczęściej spotykany, prosty»Zwykli ludzie, śmiertelnicy.
Zwykły urzędnik.
Zwykłe, proste potrawy.
Zwykła codzienna sukienka.
Ołówki zwykłe i kolorowe.
∆ Zwykły dzień «dzień powszedni, nieświąteczny»∆ Rok zwykły «według kalendarza gregoriańskiego (obowiązującego niemal na całym świecie) rok mający 365 dni, rok nieprzestępny»∆ mat. Ułamek zwykły «ułamek o zapisie składającym się z licznika i mianownika przedzielonych kreską ułamkową, w którym licznik i mianownik są liczbami całkowitymi»3. → zwyczajny w zn. 4To jest zwykłe tchórzostwo.
Zajrzał tam przez zwykłą ciekawość.
Słownik języka polskiego . 2013.