żeglarz

żeglarz
m II, DB. -a; lm M. -e
1. lm D. -y (-ów), B.=D.
«osoba uprawiająca sport żeglarski; dawniej: członek załogi statku, marynarz»

Żeglarz morski, rzeczny.

Śmiały, odważny żeglarz.

2. lm D. -y, B.=M.
zool. «Iphiolides sinon (Papilio podalirius), duży motyl dzienny z rodziny motylowców, o żółtych skrzydłach w czarne, poprzeczne pręgi; w Polsce rzadki, chroniony; paź żeglarz, żeglarek»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • żeglarz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek, uprawiający sport żeglarski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żeglarze brali udział w regatach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Bed & Breakfast Zeglarz — (Гдыня,Польша) Категория отеля: Адрес: Chwarznieńska 47A, 81 602 Гдыня, Пол …   Каталог отелей

  • sternik — m III, DB. a, N. sternikkiem; lm M. sternikicy, DB. ów 1. «żeglarz kierujący za pomocą steru statkiem, kutrem, łodzią; kierownik załogi wioślarskiej» ∆ Sternik automatyczny, samoczynny «elektromechaniczne urządzenie sterowe zastępujące sternika»… …   Słownik języka polskiego

  • sternik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. sternikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żeglarz kierujący statkiem, kutrem, łodzią itp. za pomocą steru; kierownik załogi wioślarskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Szaniawski —   [ʃa njafski], Jerzy, polnischer Schriftsteller, * Zegrzynek (bei Warschau) 10. 2. 1886, ✝ Warschau 16. 3. 1970; viel gespielter Theaterautor, dessen Dramen in realistischer und symbolistisch psychologischer Manier mit nachsichtiger Ironie das… …   Universal-Lexikon

  • Богомолец, Анджей — Анджей Богомолец (польск. Andrzej Bohomolec) (1900 1988)  польский улан, мореплаватель и писатель. Первый поляк, который пересек Атлантический океан на парусной яхте …   Википедия

  • argonauta — m odm. jak ż IV, CMs. argonautaaucie 1. Argonauta lm M. argonautaauci, DB. argonautatów zwykle w lm, mit. «grupa greckich bohaterów, którzy pod wodzą Jazona wyprawili się na statku Argo do Kolchidy po cudowne złote runo» przen. «śmiały żeglarz,… …   Słownik języka polskiego

  • doświadczony — doświadczonyczeni imiesł. bierny czas. doświadczyć (p.) doświadczony w użyciu przym. «wypróbowany, wytrawny, niezawodny; mający doświadczenie, biegły w czym» Doświadczony prawnik, rolnik, rzemieślnik, żeglarz. Mieć doświadczone oko, ucho. Radzić… …   Słownik języka polskiego

  • lodowy — lodowywi 1. «utworzony z lodu» Sople lodowe. Pole lodowe. Pokrywa lodowa na morzu, rzece. ∆ Epoka lodowa «okres zlodowacenia w czwartorzędzie (częściej: epoka lodowcowa)» ∆ Góra lodowa «pływająca po morzu lub oceanie potężna bryła lodu, oderwana… …   Słownik języka polskiego

  • marynarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «członek załogi statku lub okrętu; człowiek zawodowo uprawiający żeglarstwo, żeglarz morski» ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”