żółcieć

żółcieć
ndk III, \żółciećeje, \żółciećciał
1. «mieć żółty kolor, odbijać się od tła żółtą barwą, być widocznym jako żółta plama; żółcić się»

Z daleka żółcieje rzepak.

2. rzad. «przybierać żółtą barwę, stawać się żółtym; żółknąć»

Papier żółcieje (od leżenia).


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • żółcieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, żółciećeje, żółciećciał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co żółcić się: Na łące żółciały kwiaty. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żółcenie — n I rzecz. od żółcić a. żółcieć …   Słownik języka polskiego

  • żółcić — ndk VIa, żółcićcę, żółcićcisz, żółć, żółcićcił, żółcićcony «czynić żółtym, nadawać czemuś żółty kolor» Tytoń żółci palce. żółcić się → żółcieć w zn. 1 Łąka żółci się od kaczeńców. Na polu żółci się łubin …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”