- żyrant
- m IV, DB. -a, Ms. \żyrantncie; lm M. \żyrantnci, DB. -ów«ten, kto poręczył za kogoś spłatę sumy wekslowej; poręczyciel, gwarant»
Być czyimś żyrantem.
‹wł.›
Słownik języka polskiego . 2013.
żyrant
Look at other dictionaries:
żyrant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. żyrantncie; lm M. żyrantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba poręczająca za kogoś spłatę sumy wekslowej; poręczyciel, gwarant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyrant weksla. Być czyimś żyrantem. <wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poręczyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto poręczył za kogoś; gwarant, żyrant» … Słownik języka polskiego
atžirti — atžìrti intr. K, KŽ žyrant atkristi. žirti; apžirti; atžirti; įžirti; išžirti; nužirti; pažirti; peržirti; pražirti; prižirti; … Dictionary of the Lithuanian Language
įžirti — įžìrti intr. K, KŽ žyrant įbirti, įkristi. žirti; apžirti; atžirti; įžirti; išžirti; nužirti; pažirti; peržirti; pražirti; prižirti; … Dictionary of the Lithuanian Language
poręczyciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba poręczająca czyjeś wierzytelności; gwarant, żyrant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poręczyciel pożyczki. Kupno na raty bez poręczycieli. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
