chudziec

m II, DB. chudźca; lm M. chudźce, D. chudźców, B.=D. (tylko o ludziach) a. M.

«chude, wychudzone zwierzę (rzadko o człowieku); w przemyśle mięsnym: zwierzę rzeźne (bydło, owce, świnie) bardzo niskiej klasy, o słabym umięśnieniu»