- chytrze
- \chytrzeejprzysłów. od chytry (zwykle w zn. 1)
Uśmiechnąć się chytrze.
Chytrze wydarł im majątek.
przen.Chytrze skonstruowany zamek.
Słownik języka polskiego . 2013.
chytrze
Look at other dictionaries:
chytrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., chytrzeej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. chytry w zn. 1. lub 2.: Chytrze wyprowadzić w pole ścigających. Chytrze zaatakować. Chytrze przyglądać się czemuś; w zn. 3.: Chytrze rozwiązany problem. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
frant — Z głupia frant «chytrze, udając nieświadomość, nierozumienie sytuacji; jakby nigdy nic»: Podobno były tam jakieś nadużycia – z głupia frant dodał Ludwik. J. Iwaszkiewicz, Pasieka … Słownik frazeologiczny
chytrzyć — ndk VIb, chytrzyćrzę, chytrzyćrzysz, chytrz a. chytrzyćrzyj, chytrzyćrzył 1. «postępować chytrze, podstępnie, przebiegle; używać wybiegów, podstępów» Kręcił, chytrzył aż wygrał sprawę. 2. pot. «przejawiać chciwość, skąpstwo; skąpić» Ciułał grosze … Słownik języka polskiego
frant — m IV, DB. a, Ms. frantncie; lm M. te y, ci owie (frantnci), DB. ów 1. hist. «w dawnej Polsce: wędrowny komediant, błazen» Dowcipny, zabawny frant. 2. przestarz. «człowiek chytry, przebiegły, filut, łgarz, oszust, spryciarz, cwaniak» Frant kuty na … Słownik języka polskiego
jezuicki — jezuickiccy przym. od jezuita Zakon jezuicki. Kolegium jezuickie. ∆ Jezuicki styl «styl wczesnobarokowy w architekturze kościelnej, zwłaszcza włoskiej i francuskiej, oparty na tradycjach renesansowych, propagowany przez jezuitów» przen. «obłudny … Słownik języka polskiego
manewrować — ndk IV, manewrowaćruję, manewrowaćrujesz, manewrowaćruj, manewrowaćował «zmieniać pozycję czegoś, kierować czymś, posuwać, obracać, zwykle w celu uniknięcia jakichś przeszkód, przesuwać coś lub przesuwać się na inną pozycję, inne miejsce;… … Słownik języka polskiego
misternie — misternieej «w sposób misterny; kunsztownie, wymyślnie, precyzyjnie, artystycznie; umiejętnie, chytrze» Misternie wykonany, rzeźbiony. Uzasadnić coś misternie … Słownik języka polskiego
piskorz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «Misgurnus fossilis, ryba z rodziny piskorzowatych, o ciele wydłużonym, giętkim, ubarwieniu brunatnym o żółtawym odcieniu; żyje w zbiornikach słodkowodnych płytkich, zamulonych; w Polsce pospolita» ◊ Kręcić się, rzucać… … Słownik języka polskiego
podejść — dk, podejśćjdę, podejśćjdziesz, podejdź, podszedł, podeszła, podeszli, podszedłszy podchodzić ndk VIa, podejśćdzę, podejśćdzisz, podejśćchodź, podejśćdził 1. «posunąć się (pójść, rzadziej: pojechać) w jakimś kierunku, zbliżyć się do kogoś lub… … Słownik języka polskiego
podstępnie — podstępnieej «używając podstępu, planując podstęp; zdradziecko, chytrze» Działać podstępnie. Podstępnie kogoś zniszczyć, zgubić … Słownik języka polskiego
