ciamkać

ciamkać
ndk I, \ciamkaćam, \ciamkaćasz, \ciamkaćają, \ciamkaćaj, \ciamkaćał
1. «jeść głośno; mlaskać»
2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać»

Błoto ciamkało pod nogami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ciamkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciamkaćam, ciamkaća, ciamkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeść głośno, wydając mlaski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świnie ciamkały w korycie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciamkanie — n I rzecz. od ciamkać …   Słownik języka polskiego

  • ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”