ciekawy

a. ciekaw (tylko w funkcji orzecznika) \ciekawywi, \ciekawywszy

1. «interesujący się czymś, pragnący coś wiedzieć, chciwy wiadomości; wyrażający czyjąś chęć poznania; zaciekawiony, dociekliwy»

Ciekaw jestem, kto przyszedł.

Ktoś ciekawy świata, życia, cudzych spraw.

Ciekawy umysł.

Ciekawe oko, spojrzenie.

2. «wzbudzający chęć poznania, zainteresowanie; interesujący»

Ciekawa postać.

Ciekawe życie.

Ciekawe przedstawienie.

Ciekawa książka.

◊ Ciekawe, ciekawa rzecz, że…, jak… itp. «godne uwagi, interesujące jest to, że…, jak… itp.»

ciekawy w użyciu rzecz., zwykle w lm «ludzie interesujący się czymś w danej chwili, chcący się czegoś dowiedzieć lub coś widzieć, żądni wrażeń; ciekawscy, gapie»

Ślub zgromadził mnóstwo ciekawych.