- ciemno
- In III, Ms. \ciemnonie, blm«brak światła, mrok; ciemność»
Nie znosić, bać się ciemna.
◊ pot. W ciemno «na ślepo, nie mając żadnych danych o określonej sprawie, bez rozeznania w sytuacji»II\ciemnoniejprzysłów. od ciemny (zwykle w zn. 1 i 2)a) w zn. 1:Słońce zaszło, robiło się coraz ciemniej.
Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie? (Mickiewicz)
przen. Wyrażać się ciemno, zagadkowo.
◊ Ciemno, choć oko wykol; ciemno jak w grobie; posp. ciemno, choć w pysk dać «bardzo ciemno»◊ Komuś (robi się) ciemno w oczach a. przed oczyma «ktoś chwilowo nic nie widzi, zwykle pod wpływem bólu, strachu, osłabienia, silnego wzruszenia itp.»b) w zn. 2:Była zawsze ciemno ubrana.
Włosy ufarbowane na ciemno.
Twarz ciemno opalona.
Słownik języka polskiego . 2013.