ciupać

ciupać
ndk IX, ciupię, ciupiesz, ciup, \ciupaćał, \ciupaćany - ciupnąć dk Va, \ciupaćnę, \ciupaćniesz, \ciupaćnij, \ciupaćnął, \ciupaćnęła, \ciupaćnęli, \ciupaćnięty, \ciupaćnąwszy,
gw. «lekko, słabo uderzać, zwłaszcza siekierą, rąbać na drobne kawałki»

Ciupać drewno na opał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ciupać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, ciupaćpię, ciupaćpie, ciupaćany {{/stl 8}}– ciupnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ciupaćnę, ciupaćnie, ciupaćnij, ciupaćnął, ciupaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. reg.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciupnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ciupać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”