Słownik języka polskiego . 2013.
sinica — ż II, DCMs. sinicacy; lm D. sinicaic 1. bot. sinice «Cyananophyta, typ prymitywnych glonów występujących w licznych gatunkach w wodach, glebie i wszelkich miejscach wilgotnych; w symbiozie z grzybami tworzą porosty, rozmnażają się wegetatywnie;… … Słownik języka polskiego
sinica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sinoniebieskie zabarwienie skóry (najbardziej uwydatniające się na wargach, uszach, nosie) wynikające z niedotlenienia; objaw wielu chorób układu krwionośnego; cyjanoza {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
