cytra

ż IV, CMs. \cytratrze; lm D. cytr

«instrument muzyczny o płaskim pudle rezonansowym, na którym rozpięte są struny dwojakiego rodzaju: pięć, na których wygrywa się melodię, szarpiąc je piórkiem oraz ponad trzydzieści strun służących do akompaniamentu, poruszanych palcami»

Grać na cytrze.

‹gr.›