- czarodziejka
- ż III, CMs. \czarodziejkajce; lm D. \czarodziejkajekforma ż. od czarodziej.
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
czarodziejka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czarodziejkajce; lm M. czarodziejkajek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. czarodziej. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Sally the Witch — Sally, the Witch (Mahōtsukai Sally) in 1966 魔法使いサリー (Mahōtsukai Sarī) Genre … Wikipedia
Japonica Polonica Fantastica — Japonica Polonica Fantastica, also known as JPF, is a Polish manga publisher, located in Mierzyn near Szczecin, Poland. The founder of JPF is Shin Yasuda.Titles published* .hack//Bransoleta zmierzchu ( bransoleta zmierzchu = twilight bracelet) *… … Wikipedia
Глинский Казимир — (Gliński) современный польский беллетрист. Напеч.: Ataman Soroka , Wspomnienie Tatrow , Obłąkani, czarodziejka , Psia budka , Z księgi pamiątek (сонеты) и др … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Renate Schoof — (* 5. Februar 1950 in Bremen) ist eine deutsche Schriftstellerin Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Pressestimmen 3 Werke (in Auswahl) 3.1 … Deutsch Wikipedia
Japonica Polonica Fantastica — es un editorial que traduce el manga al idioma polaco. Es más conocida por su abreviatura: JPF. La central de la editorial se encuentra en Mierzyn cerca de Szczecin, Polonia. El fundador de la editorial es Shin Yasuda. Mangas publicados por JPF… … Wikipedia Español
Калергис, Мария — Норвид. Портрет Марии Калергис, 1845 Мария Калергис (польск. Maria Kalergis … Википедия
lizać — 1. pogard. Lizać czyjeś, komuś buty, stopy itp. «zabiegać pokornie, służalczo o czyjeś względy, łaski, korzyć się przed kimś»: Inaczej zaśpiewacie – czarodziejka wzięła się pod boki – gdy jutro smok was pochlasta, podziurawi i potrzaska piszczele … Słownik frazeologiczny
wieszczka — ż III, CMs. wieszczkaczce; lm D. wieszczkaczek 1. książk. «kobieta umiejąca przepowiadać przyszłość; wróżbiarka, wróżka» 2. książk. «w baśniach ludowych, w bajkach: czarodziejka, wróżka» Wieszczka leśna … Słownik języka polskiego
wróżka — ż III, CMs. wróżkażce; lm D. wróżkażek 1. «kobieta zajmująca się wróżbiarstwem; wróżbiarka, kabalarka» Iść do wróżki. 2. «w baśniach: kobieta mająca moc czynienia czarów; czarodziejka» Dobra, zła wróżka … Słownik języka polskiego