Czcigodny jubilat.
Czcigodna staruszka.
Słownik języka polskiego . 2013.
czcigodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, czcigodnyni, czcigodnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} zasługujący na szczególny szacunek, cześć, zacny, dostojny, szanowny (najczęściej jako zwrot grzecznościowy) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czcigodny nauczyciel, duszpasterz … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Najwyższy Czas! — (The Time Is Now!) Type weekly newsmagazine Owner Oficyna Konserwatystów i Liberałów Editor Tomasz Sommer Founded 1990 Political alignment liberal conservative … Wikipedia
cny — cni przestarz. podn. «cnotliwy, zacny, szlachetny, prawy; dostojny, czcigodny» Cna niewiasta … Słownik języka polskiego
czcigodnie — czcigodnieej przysłów. od czcigodny Zachowywać się czcigodnie … Słownik języka polskiego
dostojny — dostojnyni, dostojnyniejszy «zasługujący na poważanie, pełen godności, powagi, będący wyrazem powagi; czcigodny, poważny, szanowny, znakomity» Dostojny starzec. Dostojni wojownicy. Mieć dostojną minę. Witać najdostojniejszego gościa. przen.… … Słownik języka polskiego
jubilat — m IV, DB. a, Ms. jubilatacie; lm M. jubilataci, DB. ów «osoba obchodząca swój jubileusz» Czcigodny, dostojny jubilat. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
patriarcha — m odm. jak ż III, CMs. patriarcharsze; lm M. patriarchachowie, DB. patriarchachów 1. «w ustroju rodowym: mężczyzna stojący na czele rodu; protoplasta rodu» Sędziwy patriarcha. Powaga patriarchy. przen. «sędziwy, czcigodny starzec; najstarszy… … Słownik języka polskiego
prześwietny — prześwietnyni 1. «niezwykle świetny; wspaniały, znakomity, nadzwyczajny» Prześwietny strój. Prześwietna uczta. 2. «czcigodny, wielce szanowny (najczęściej jako tytuł grzecznościowy, używany w sytuacjach uroczystych w stosunku do instytucji,… … Słownik języka polskiego
przezacny — przezacnyni 1. rzad. «bardzo, niezwykle zacny» Przezacna rodzina. Przezacni ludzie. 2. przestarz. «czcigodny, znakomity» Przezacny ród. Przezacni goście … Słownik języka polskiego
starzec — m II, DB. starca 1. W. starcze; lm M. starcy, DB. starców «człowiek stary, sędziwy» Czcigodny, dostojny starzec. Schorowany, zniedołężniały, zdziecinniały, zgrzybiały starzec. 2. lm MB. starce bot. «Senecio, roślina zielna, krzew lub drzewo z… … Słownik języka polskiego
