- czep
- m IV, D. -u, Ms. \czeppie; lm M. -y«roślina lub część rośliny mająca właściwość czepiania się»
Słownik języka polskiego . 2013.
czep
Look at other dictionaries:
Uitschow — Ujčov … Deutsch Wikipedia
Ujcov — Ujčov … Deutsch Wikipedia
Ujtschow — Ujčov … Deutsch Wikipedia
Ujčov — Ujčov … Deutsch Wikipedia
Zapfen, der — Der Zapfen, des s, plur. ut nom. sing. Diminut. das Zäpfchen, Oberd. das Zäpflein. 1. Ein beweglicher runder, ein wenig zugespitzter Körper, die Flüßigkeit aus einem Gefäße, besonders aus einem Fasse durch das Zapfenloch abzulassen; wodurch sich… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
czepiać się — ndk I, czepiać sięam się, czepiać sięasz się, czepiać sięaj się, czepiać sięał się czepić się dk VIa, czepiać siępię się, czepiać siępisz się, czep się, czepiać siępił się 1. «chwytać się, przytrzymywać się, zahaczać się, lgnąć» Czepiać się… … Słownik języka polskiego
czepić — ndk VIa, czepićpię, czepićpisz, czep, czepićpił, czepićona «w ludowym obrzędzie weselnym: wkładać pannie młodej na głowę czepek, noszony przez kobiety zamężne» Czepić pannę młodą … Słownik języka polskiego
čepas — ×čẽpas (l. czep) sm. (4) 1. statinė, girinė: Kam mumi reikia čẽpo – odų neraugsim: mes kopūstus raugiam bačkose Nmn. 2. aludario kubilo užtaisas iš alksnio ar beržo pagalėlių ir šiaudų alui košti, pavoliai: Parnešk alksnių čẽpuo Krž. Par čepą… … Dictionary of the Lithuanian Language
