- członek
- m III, D. \członeknka, N. \członeknkiem1. B.=D.; lm M. \członeknkowie, DB. \członeknków«człowiek (rzadziej jednostka prawna, np. instytucja, kraj) należący do jakiejś organizacji politycznej, naukowej, społecznej itp.; osoba wchodząca w skład jakiejś większej grupy społecznej, politycznej itp.»
Członek drużyny sportowej.
Członek komitetu rodzicielskiego.
Członek Towarzystwa Ochrony Przyrody.
Członek rodziny, społeczeństwa.
Przyjąć, zapisać kogoś na członka, w poczet członków.
Skreślić z listy członków.
Zapisać się na członka.
Zawiesić w prawach członka.
∆ Członek czynny, rzeczywisty, nadzwyczajny, zwyczajny; członek korespondent, członek tytularny «w towarzystwach naukowych: tytuły pracowników naukowych, członków towarzystwa»∆ Członek honorowy (jakiegoś towarzystwa, stowarzyszenia) «tytuł nadawany wybitnym osobom w uznaniu ich zasług i działalności w jakiejś dziedzinie życia naukowego lub społecznego, przyjmowanym do danego stowarzyszenia»2. B.=M.; lm M. \członeknki«część ciała stanowiąca do pewnego stopnia odrębną całość (często o kończynie)»Obumarłe, zdrętwiałe członki.
Bezwład członków.
Rozprostować członki.
∆ Członek męski «męski narząd kopulacyjny; prącie»
Słownik języka polskiego . 2013.